Lęk uogólniony, czym jest, na czym polega?

Na sam początek spróbujmy wyjaśnić czym w ogóle jest lęk i jaka jest różnica między lękiem a strachem.

Strach skierowany jest na KONKRETNĄ sytuację lub przedmiot. Odczuwany jest w momencie, w którym możemy się spotkać z realnym zagrożeniem. Na przykład : Możesz się bać, że nie zdasz egzaminu, że zostaniesz zwolniony z pracy lub że zostaniesz ugryziony przez zwierzę.

Za to w momencie odczuwania lęku, ciężko jest nam sprecyzować czego się boimy, jest to bardziej rozlane i ogólne. Jest to nasze wewnętrzne, subiektywne odczucie.  Może dotyczyć np. tego że w danym momencie stracisz kontrolę nad sobą, może to być lęk przed porażką lub lęk przed śmiercią i chorobą. 

Aby stwierdzić występowanie lęku uogólnionego (Generalized Anxiety Disorder, GAD) objawy muszą być zauważalne przez okres minimum 6 miesięcy. Pacjent może odczuwać rozdrażnienie, ciągłą czujność, napięcie, niejasne poczucie zagrożenia. Może spodziewać się, że coś się stanie ale nie potrafi sprecyzować co to będzie. Jego mięśnie są w stałym napięciu. Lęk występuje cały czas, ale miewa różne nasilenie- nie zawsze jest tak samo mocno intensywny, bywają dni w których jest zdecydowanie mniej zauważalny. 

Poniżej zostały wymienione jedne z głównych występujących objawów, możesz zastanowić się, czy któryś z nich Ciebie dotyczy:

-napięcie mięśni,

-niepokój,

-łatwa męczliwość,

-trudności ze snem,

-trudności z koncentracją,

-drażliwość.

Jeżeli w ostatnim czasie zauważyłeś u siebie co najmniej 3 z wyżej wymienionych objawów spróbuj bardziej przyjrzeć się temu jak czujesz się na co dzień.

Uogólnione zaburzenia lękowe zaliczane są do grupy zaburzeń nerwicowych. Prawdopodobieństwo wystąpienia ich w ciągu życia wynosi 5,1 % i jest nieco wyższe niż przy zaburzeniach lęku panicznego. Częściej występują u kobiet i mogą być do pewnego stopnia dziedziczone. Może występować w dowolnym wieku- u dzieci, młodzieży jak i dorosłych.  Zaburzenie to jest często związane z występowaniem przewlekłej sytuacji stresowej. 

Podstawą terapii uogólnionych zaburzeń lękowych jest stosowanie środków farmakologicznych przeciwlękowych przepisanych przez lekarza psychiatrii oraz równoczesne uczęszczanie na psychoterapię. Największą skuteczność wykazuje psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym, której tajemnice rozjaśnimy Państwu w następnym poście :)  Pacjent uczy się treningu relaksacyjnego, konfrontuje się ze swoimi wyobrażeniami na temat lęku oraz uczy się jak sobie radzić w momencie, w którym lęki się pojawiają, 

Uogólnione zaburzenia lękowe to poważny problem, który po dłuższym czasie wpływa na życie pacjenta. Jego efektywność w pracy, szkole i codziennym życiu. Dlatego ważne jest aby nie ignorować zauważonych objawów i udać się na wizytę do odpowiedniego specjalisty. 

Badania w których porównywano terapię poznawczo-behawioralną z leczeniem środkiem przeciwlękowym u 101 pacjentów z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi, pokazały że zdecydowaną przewagę osiągają metody poznawczo-behawioralne, a lek okazał się skuteczniejszy niż placebo (Power, Simpson, Swanson, Wallace, 1990) 

Ogólnie więc można powiedzieć, że środki przeciwlękowe i przeciwdepresyjne powodują przejściową ulgę w uogólnionych zaburzeniach lękowych, jednak tylko dopóty, dopóki trwa leczenie, natomiast techniki poznawcze i behawioralne dają trwalsze korzyści. (Seligman, M., Walker, E., & Rosenhan, D. P. (2003))

W nurcie poznawczo-behawioralnym w naszej placówce pracuje Mgr Anna Madej.